Эллеферия, прад табой
Зацямніць любаты іншыя,
гору табой, я вечна твой,
Я твой навек, Эллеферия!
Яе палохае святла шум,
Прыдворны бляск ёй непрыемны;
Люблю ў ёй палкі, правы розум.
І сэрцу голас яе зразумелы.
На поўдні, у мірнай цемры
Жыві са мной, Эллеферия,
тваёй . . . . . . . . . . . прыгажосці
Шкодная халодная Расія.
