шаноўны Вяземскі, паэт і камергер ...
(Васіль Львовіч даведаўся Ці ты манер?
Так некалі ліст ён пачаў да камергера,
Упрыгожаны ключом за Вернасць і за Веру)
Так сонца і на нас зірнулі з-за хмар!
На задніцы тваёй ззяе той жа ключ.
Ура! хвала і гонар паэту-камергера.
мабыць, ад мяне павіншуй княгіню Веру.
