За ухабины стэпавыя
Імчуся я стужкай пустак.
эй вы, сокалы родныя,
выносьце хутчэй!
нізкарослая слабодка
У повечерешнем дыме.
Зачакалася мяне красуня
У charodeynom церама.
Свеціць у змрок пазалотай
Размалевана дуга.
ой вы, санкі самалёты,
Пуховитые снегу!
Звоны резки, звоны гулки,
Бразготкі ў шлее не рахунак.
А як гаркну на завулку,
Выбягае ўвесь народ.
выйдуць хлопцы, выйдуць дзеўкі
Славіць зімовыя вечары,
Голосатые запеўкай
Не змаўкаюць да раніцы.
