Król zmarszczył brwi,
mówił: „Wczoraj
On runął burzę
Pomnik Piotra ".
przerażenie.
„Nie wiem,!.. Może to być prawdą?»-
Król roześmiał.
«pierwsza, brat, kwiecień!»
Mówił z żalu
Pałac druhną:
„Powieś granicą
Dla ⟨dva yaitsa⟩!
To jest umysł, —
Nagle primolvil, —
Powiesić za szyję,
Ale prawo okrutny ".
